دارایی خالص چارلی چاپلین: ویکی، متاهل، خانواده، عروسی، حقوق، خواهر و برادر

2024 نویسنده: Lewis Russel | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 06:04

دارایی خالص چارلی چاپلین 50 میلیون دلار است

بیوگرافی چارلی چاپلین ویکی

(سر) چارلز اسپنسر (چارلی) چاپلین در 16 آوریل 1889 در والورث، لندن، انگلستان به دنیا آمد. او ابتدا به عنوان یک بازیگر کمدی و سپس در تمام نقش‌های دیگر درگیر در ساخت فیلم، از جمله زمانی که «گفتگوها» از راه رسید، به یکی از ستاره‌های واقعی دوران فیلم صامت تبدیل شد. او در روز کریسمس 1977 درگذشت.

پس چارلی چاپلین چقدر ثروتمند بود؟ منابع تخمین می زنند که دارایی خالص چارلی در هنگام مرگ بیش از 50 میلیون دلار بوده است که در طول 75 سال فعالیت او در صنعت سرگرمی به دست آمده است و شامل یک داستان گران قیمت بوده است.

چارلی پدر یک خواننده تالار موسیقی بود، اما زمانی که چارلی جونیور خیلی جوان بود از مادرش هانا جدا شد و او به قدری فقیر بود که در نهایت او را در سن هفت سالگی به کارگاه فرستادند. او متعاقباً برای مدت کوتاهی به یک آسایشگاه روانی متعهد شد، در این مدت چارلی و برادر ناتنی‌اش سیدنی با پدر الکلی خود زندگی می‌کردند - او دو سال بعد بر اثر سیروز درگذشت - و پس از دو دوره کوتاه بهبودی، هانا قرار بود این کار را بگذراند. چارلی مدتی را در خیابان های لندن گذراند، اما با حمایت مادرش اجراهای خود را از جمله رقص روی صحنه شروع کرده بود، بنابراین در سن 14 سالگی در حال بازی در کمدی بود. نقش ها و محبوب شدن و همچنین به رسمیت شناخته شدن به عنوان ستاره آینده، به علاوه کسب آنچه که شروع ارزش خالص او بود.

دارایی خالص چارلی چاپلین 50 میلیون دلار

چارلی چاپلین شروع به گشت و گذار در سالن های موسیقی بریتانیا، رقصیدن و بازیگری کمیک به نام وودویل کرد. او شخصیت یک ولگرد را توسعه داد و تجربه خود را در برابر ناملایمات در ارائه کمیک که مورد تشویق تماشاگران قرار گرفت و تا 25 سال آینده ادامه داد. از طریق برادر سیدنی، در سال 1908 با یک شرکت کمدی معروف به نام فرد کارنو آشنا شد و به سرعت به ستاره نمایش تبدیل شد و در تور ایالات متحده شرکت کرد. در یک تور دیگر، چارلی در سال 1913 با استودیو کیستون قرارداد امضا کرد و اولین فیلم خود را در اوایل سال 1914 در «ساخت زندگی» انجام داد که چاپلین واقعاً آن را دوست نداشت، اما نقدهای مثبت او را متقاعد کرد که شخصیت ترامپ را بیشتر توسعه دهد و اولین لباس را با این فیلم به نمایش بگذارد. شخصیت در "مسابقه اتومبیلرانی کودکان در ونیز". رئیس استودیو، مک سنت، متعاقباً دستمزد چارلی را از 150 دلار در هفته به 1500 دلار افزایش داد تا فیلم بعدی خود را کارگردانی کند، موفقیتی که باعث شد چاپلین افزایش چشمگیری داشته باشد. ارزش خالص او بر همین اساس افزایش یافت، به ویژه پس از آن، زمانی که با حقوق 1250 دلار در هفته به شرکت فیلم Essanay در شیکاگو پیوست، به اضافه پاداش اولیه 10000 دلار، بیش از 25000 دلار و 200000 دلار امروز، و بسیار هنگفت. در صنعت آن زمان

چاپلین برای خدمت در جنگ جهانی اول توسط بریتانیا یا ایالات متحده فراخوانده نشد، اما به هر حال سربازان را در فیلم سرگرم کرد. تا سال 1919، چارلی به شهرت جهانی رسید و آنقدر ثروتمند بود که یونایتد آرتیستز را تأسیس کرد، که از طریق آن به کارگردانی، بازی و پخش فیلم‌هایش، از جمله «کودک» - اولین فیلم بلند بلند او در سال 1922 - ادامه داد. دیگران، همه ساکت بودند زیرا در این مرحله از استفاده از صدا خودداری کردند، از جمله در سال 1923 "یک زن از پاریس"، "عجله طلا" در سال 1925، و "سیرک" (1928)، و پس از آن در دهه 30 "چراغ های شهر". و «زمان مدرن». همه مورد استقبال قرار گرفتند و محبوبیت خود را حفظ کردند و دارایی خالص او افزایش یافت، اما عدم اطمینان در مورد صدا در فیلم هایش باعث شد که او چند سالی سفر کند و کتابی درباره تجربیاتش بنویسد.

اولین فیلم چاپلین در دهه 1940، "دیکتاتور بزرگ"، هیتلر را به طعنه برد و علیرغم مضمون سیاسی آشکارش (ضد فاشیست) محبوب و بسیار سودآور شد، اما در طول دهه چارلی در حالی که زندگی شخصی خود را دوست داشت، مظنون به هوادار کمونیست بود. همچنین در رابطه با روابط او با زنان بسیار جوان تر و کت و شلوار پدری مورد انتقاد قرار گرفت. گزارش FBI نشان می دهد که چاپلین آمریکا را ترک کرده و به سوئیس نقل مکان کرده است.

تقریباً در این زمان، چاپلین نهایتاً شخصیت ولگرد خود را کنار گذاشت، که با دیالوگ‌ها خیلی خوب کار نمی‌کرد، زیرا فیلم‌های او معمولاً شلخته بودند و نیازی به صدا نداشتند. او در نهایت ادامه داد و "Monsieur Verdoux" را در سال 1947 منتشر کرد - چاپلین برای این ایده 5000 دلار به اورسون ولز پرداخت - که در خارج از ایالات متحده بسیار بیشتر مورد استقبال قرار گرفت، اما او سپس آن را "… هوشمندانه ترین و درخشان ترین فیلمی که من دارم" نامید. هنوز ساخته شده است.»، و دوباره آرمان های سیاسی چاپلین "Limelight" در 1952، "یک پادشاه در نیویورک" در 1957، و "یک کنتس از هنگ کنگ" (1967) را در خود جای داد.

چاپلین تقریباً تمام فیلم‌هایش را از سال 1919 نوشت، بازی کرد، کارگردانی کرد، تهیه‌کننده، تدوین، و موسیقی ساخت و از همه این جنبه‌های تولید فیلم قدردانی کرد. یک کمال گرا، ثروت خالص رو به رشد او به او اجازه داد تا زمانی را که لازم می داند برای توسعه و تولید یک فیلم صرف کند. مضامین اجتماعی و سیاسی او و زندگی‌نامه‌اش اغلب عناصری بودند که در فیلم‌هایش گنجانده می‌شدند که از شخصیت ولگرد شروع می‌شد. چاپلین در سال 1972 جایزه اسکار افتخاری را برای «…تاثیر بی‌حساب او در تبدیل فیلم‌های سینمایی به شکل هنر قرن حاضر» دریافت کرد. تولیدات چارلی از "عجله طلا"، "دیکتاتور بزرگ". «چراغ‌های شهر» و «زمان مدرن» هنوز هم اغلب در فهرست‌های صنعتی از بهترین فیلم‌های تمام دوران قرار دارند. در مجموع او به نوعی در بیش از 100 فیلم حضور داشت و شکی نیست که او یکی از غول های صنعت سینماست.

در زندگی شخصی غالباً عمومی چارلی چاپلین، او چهار بار ازدواج کرد، اما بر اساس هنجارهای اجتماعی آن زمان تا حدودی بدنام بود، اغلب با زنان بسیار جوان‌تر. همسر اول او هنرپیشه آمریکایی میلدرد هریس بود که در سال 1918 زمانی که او 16 ساله بود و ظاهراً - اما نه - باردار بود، ازدواج کرد و او 29 سال داشت. فرزند بعدی پس از تولد فوت کرد و آنها در سال 1920 طلاق گرفتند. همسر دوم چارلی لیلا گری بود. همچنین یک هنرپیشه آمریکایی که اولین بار در هشت سالگی با او آشنا شد و در سال 1924 زمانی که او فقط 16 سال داشت و او 35 ساله بود ازدواج کرد، زیرا ظاهراً او را در سنین زیر باردار کرده بود. او باردار نبود، اما آنها قبل از طلاق در سال 1927 صاحب دو پسر شدند و چارلی مبلغ قابل توجهی را برای مدت بیش از 600000 دلار پرداخت کرد. به او. سرانجام، چاپلین در سال 1943 با عشق زندگی خود، و مطمئناً با عشق زندگی خود، اونا اونیل ازدواج کرد، زمانی که او 18 و او 54 سال داشت: آنها هشت فرزند داشتند و تا زمان مرگ او در سوئیس در سال 1977 با هم بودند. او 88 سال داشت.

در نهایت، علیرغم رفتار گاه بحث برانگیز چارلی چاپلین، در آگهی ترحیم او جوایز بسیاری ذکر شده است که شاید معتبرترین آنها نشان شوالیه - KBE - باشد که ملکه در سال 1975 به او اعطا کرد و پس از آن جایزه فرماندهی نشان ملی توسط دولت فرانسه در سال 1971. لژیون افتخار در سال 1962 مدرک دکترای افتخاری ادبیات توسط دانشگاه آکسفورد و دانشگاه دورهام به چاپلین اعطا شد.

در میان بسیاری از جوایز صنعت فیلم، چاپلین یک جایزه یک عمر دستاورد از انجمن فیلم مرکز لینکلن در سال 1972 دریافت کرد، که از آن زمان به عنوان یک اهدای سالانه به فیلمسازان تبدیل شد و "جایزه چاپلین" نامیده شد. در نهایت در سال 1972 به چارلی ستاره ای در پیاده روی مشاهیر هالیوود داده شد. او همچنین سه جایزه اسکار - دو افتخاری - دریافت کرد و شش فیلم او در ثبت ملی فیلم کتابخانه کنگره ایالات متحده نگهداری می شوند. «دیکتاتور بزرگ» نقش برجسته‌ای در این افتخارات دیرهنگام دارد، بنابراین ظاهراً همه این نابغه فیلم‌ساز را می‌بخشند.