فرد گوین دارایی خالص: ویکی، متاهل، خانواده، عروسی، حقوق، خواهر و برادر

2024 نویسنده: Lewis Russel | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 06:04

دارایی خالص آلفرد گوین واندربیلت جونیور 2 میلیون دلار است

بیوگرافی ویکی آلفرد گوین واندربیلت جونیور

فردریک هوبارد گوین در 10 ژوئیه 1926 در شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد و یک بازیگر تلویزیون و سینما و کمدین بود که بیشتر به خاطر نقش‌هایش در سریال‌ها و فیلم‌هایی مانند "ماشین 54، کجایی؟" (1961-1963)، "Munsters" (1964-1966)، "Pet Sematary" (1989) و "My Cousin Vinny" (1992). حرفه گوین در سال 1952 آغاز شد و در سال 1992 به پایان رسید. او در سال 1993 درگذشت.

آیا تا به حال فکر کرده اید که فرد گوین در زمان مرگش چقدر ثروتمند بود؟ طبق منابع معتبر، تخمین زده شده است که دارایی خالص گوین به 2 میلیون دلار می رسد، مبلغی که از طریق حرفه بازیگری موفق او به دست آورده است. گوین علاوه بر بازی در سینما و تلویزیون، به عنوان خواننده نیز کار می کرد که ثروت او را نیز بهبود بخشید.

فرد گوین دارای ارزش خالص 2 میلیون دلار

فرد گوین در یک خانواده ایرلندی-انگلیسی، پسر دوروتی و فردریک واکر گوین، که شریک شرکت اوراق بهادار Gwynne Brothers بود، به دنیا آمد. فرد بیشتر دوران کودکی خود را در کارولینای جنوبی، فلوریدا، و کلرادو گذراند، زیرا پدرش سفرهای مکرر داشت. او به مدرسه گروتن رفت و سپس در دانشگاه هاروارد تحصیل کرد و در سال 1951 از آنجا فارغ التحصیل شد.

در طول جنگ جهانی دوم، گوین در نیروی دریایی ایالات متحده خدمت کرد و در اواخر دهه 40 به بازیگری رفت. در سال 1952، او در یک قسمت از "خانه تلویزیونی Philco-Goodyear" شروع به کار کرد و با "You Are There" (1953) ادامه داد، در "نمایش فیل سیلورز" (1955-1956) برنده جایزه امی ظاهر شد. و در Primetime Award Emmy "نمایش ماه DuPont" (1958) نامزد دریافت جایزه شد. از سال 1961 تا 1963، فرد نقش افسر فرانسیس مولدون را در 60 قسمت از سریال برنده جایزه امی Primetime "Car 54, Where Are You?" بازی کرد. که محبوبیت زیادی برای او به ارمغان آورد و ارزش خالص او را به میزان قابل توجهی افزایش داد. از سال 1964 تا 1966، گوین نقش هرمان مانستر را در 72 اپیزود از "Munsters" نامزد جایزه گلدن گلوب بازی کرد، در حالی که در سال 1966 در فیلم "Munster, Go Home!" بازی کرد. در پایان دهه 60، فرد در فیلم‌های تلویزیونی مانند «دانشمند دیوانه» (1968) و «کوچکترین فرشته» (1969) بازی کرد.

در طول دهه 70، گوین در فیلم‌هایی مانند «Dames at Sea» (1971)، «هاروی» (1972) در کنار جیمز استوارت، جان مک‌گیور، و دوروتی بلکبرن، و در فیلم «لونا» برناردو برتولوچی که نامزد جایزه گلدن گلوب شد بازی کرد. 1979) با جیل کلایبورگ، متیو بری و ورونیکا لازار.

در اوایل دهه 80، گوین در «سایمون» (1980) با بازی آلن آرکین، و در «انتقام مونسترها» (1981) ظاهر شد، در حالی که او همچنین در فیلم «باشگاه پنبه‌ای» فرانسیس فورد کاپولا که نامزد جایزه اسکار شد، حضور داشت. 1984) در کنار ریچارد گیر، گریگوری هاینز و دایان لین، که فقط ارزش خالص او را افزایش داد. او در کنار مایکل کین در «آب» (1985) ظاهر شد و سپس در «پسری که می‌توانست پرواز کند» (1986) ایفای نقش کرد. در سال 1987، فرد در «راز موفقیت من» نامزد جایزه گلدن گلوب با بازی میشل جی فاکس، در فیلم «جاذبه مهلک» آدریان لین که نامزد اسکار شد با مایکل داگلاس، گلن کلوز و آن آرچر و در هکتور ظاهر شد. بابنکو نامزد اسکار "Ironweed" در کنار جک نیکلسون و مریل استریپ. او دهه 80 را در فیلم مری لمبرت بر اساس رمان «حیوان خانگی سماتاری» (1989) اثر استیون کینگ به پایان رساند. دو فیلم آخر او «سایه‌ها و مه» (1991) ساخته وودی آلن و «وینی عموی من» (1992) برنده اسکار جاناتان لین با بازی جو پشی، ماریسا تومی و رالف ماکیو بودند.

در رابطه با زندگی شخصی خود، فرد گوین از سال 1952 تا 1980 با فاکسی گوین ازدواج کرد و دارای پنج فرزند از او بود. در سال 1988 با دب گوین ازدواج کرد و تا زمان مرگش در کنار او ماند. فرد در 2 ژوئیه 1993 در تانی تاون مریلند در خواب بر اثر سرطان پانکراس درگذشت.