همفری بوگارت دارایی خالص: ویکی، متاهل، خانواده، عروسی، حقوق، خواهر و برادر

2024 نویسنده: Lewis Russel | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 06:04

دارایی خالص همفری دیفورست بوگارت 5 میلیون دلار است

بیوگرافی همفری دیفورست بوگارت ویکی

همفری بوگارت در 25 دسامبر 1899 در شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد و یک بازیگر نمادین و برنده اسکار سینما و صحنه بود که بیشتر برای فیلم هایی مانند "شاهین مالت" (1941)، "کازابلانکا" (1942) شناخته شد. ، "خواب بزرگ" (1946) و "گنجینه سیرا مادره" (1948). زندگی حرفه ای بوگارت در سال 1921 آغاز شد و در سال 1956 به پایان رسید. او در سال 1957 درگذشت.

آیا تا به حال فکر کرده اید که همفری بوگارت در زمان مرگش چقدر ثروتمند بود؟ بر اساس منابع معتبر، تخمین زده شده است که دارایی خالص بوگارت به 5 میلیون دلار می رسد، مبلغی که از طریق حرفه بازیگری موفق او به دست آورده است. بوگارت علاوه بر اینکه یک ستاره بزرگ در صفحه نمایش بزرگ بود، در تئاتر و رادیو بازی کرد که ثروت او را نیز بهبود بخشید.

ارزش خالص همفری بوگارت 5 میلیون دلار

همفری بوگارت فرزند ارشد بلمونت دیفورست بوگارت و مود همفری بود و در خانواده ای انگلیسی- هلندی (پدر) و بریتانیایی (مادر) در کنار خواهرانش فرانسیس و کاترین الیزابت بزرگ شد. او قبل از نقل مکان به مدرسه معتبر ترینیتی به مدرسه دلنسی رفت. خانواده بوگارت که موقعیت خوبی داشتند از ارتباطات خود برای فرستادن او به مدرسه شبانه روزی نخبگان فیلیپس آکادمی استفاده کردند و قصد داشتند تحصیلات خود را در ییل ادامه دهند، اما همفری در سال 1918 اخراج شد، بنابراین در بهار همان سال در نیروی دریایی ایالات متحده ثبت نام کرد.

در سال 1921، بوگارت در نمایشنامه‌ای به نام «دریفت» به نمایش درآمد و تا سال 1935، در بیش از 15 نمایش برادوی ظاهر شد. در سال 1930، همفری در فیلم «بالای رودخانه» جان فورد برای اولین بار به ایفای نقش پرداخت و در فیلم‌هایی مانند «شیطان با زنان» (1931) و «جسم و روح» (1931) بازی کرد. در سال 1936، بوگارت در «جنگل سنگ‌شده» به همراه لزلی هاوارد و بت دیویس توجهات را به خود جلب کرد و سپس در «لژیون سیاه» نامزد اسکار بازی کرد. همفری در سال 1937 بسیار شلوغ بود زیرا در "زن مشخص شده" دوباره در کنار بت دیویس، در "Kid Galahad" با ادوارد جی رابینسون و بت دیویس و در "بن بست" نامزد اسکار ویلیام وایلر بازی کرد. بوگارت دهه 30 را با ایفای نقش در «دکتر کلیترهاوس شگفت‌انگیز» (1938) و در فیلم «فرشتگان با چهره‌های کثیف» (1938) به کارگردانی مایکل کورتیز با بازی جیمز کاگنی و پت اوبراین به پایان رساند. او همچنین در فیلم «پیروزی تاریک» (1939) نامزد اسکار ادموند گولدینگ در کنار بت دیویس و در «دهه‌های خروشان بیست سالگی» (1939) با جیمز کاگنی و پریسیلا لین بازی کرد. دارایی خالص او در این زمان به خوبی تثبیت شده بود.

بوگارت دهه 40 را با نقش‌هایی در فیلم‌هایی چون «برادر ارکیده» (1940)، «آنها در شب رانندگی می‌کنند» (1940)، و «بالا سیرا» (1941) آغاز کرد، اما سپس در فیلم «مالتی» جان هیوستون که نامزد اسکار شد بازی کرد. شاهین» (1941) که به او کمک کرد تا به یک ستاره بین المللی تبدیل شود. این فیلم بیش از 1.7 میلیون دلار در سراسر جهان فروخت که در آن زمان بسیار پردرآمد بود و به همفری کمک کرد تا ارزش خالص خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. سپس در «تمام شب» (1942) و در «کازابلانکا» (1943) مایکل کورتیز که برنده اسکار شد در کنار اینگرید برگمن و پل هنرید بازی کرد. این شاهکار اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای او به ارمغان آورد و پول زیادی برای او به ارمغان آورد. این دو فیلم بوگارت را به عنوان یک ستاره هالیوود معرفی کردند و او به کار در فیلم های بسیار قابل توجهی ادامه داد.

در سال 1943، او در «اقدام در اقیانوس اطلس شمالی» نامزد اسکار بازی کرد، در حالی که دو فیلم بعدی او نیز نامزد دریافت جایزه اسکار شدند: «ساهارا» زولتان کردا و «ستارگان خوش شانس شما» دیوید باتلر (1943). در اواسط دهه 40، همفری در کنار لورن باکال در «داشتن و نداشتن» (1944)، در «تعارض» (1945)، و در «خواب بزرگ» (1946) به کارگردانی هاوارد هاکس بازی کرد. او و باکال در «گذرگاه تاریک» (1947) بازی کردند و سپس در فیلم‌های جان هیوستون «گنج سیرا مادر» (1948) و «کی لارگو» (1948) برنده اسکار در کنار ادوارد جی رابینسون نقش‌های اصلی را ایفا کردند. و لورن باکال

شرایط پزشکی بوگارت به او اجازه نمی‌داد مثل دهه 50 مثل اوایل دوران حرفه‌ای خود مکرراً روی پرده ظاهر شود، اما او در چندین فیلم برجسته بازی کرد. در اوایل دهه 50، همفری در فیلم‌های «در یک مکان تنها» (1950) و «اجراگر» (1951) نقش‌هایی را ایفا کرد، قبل از اینکه اولین و تنها اسکار خود را برای «ملکه آفریقایی» جان هیوستون (1951) با کاترین هپبورن دریافت کرد. این فیلم بیش از 10 میلیون دلار در باکس آفیس فروخت و یکی از پردرآمدترین فیلم‌های حرفه‌ای بوگارت بود. او با «مهلت – ایالات متحده» ادامه داد. (1952)، در «شورش کین» (1954) ادوارد دمیتریک و سپس در «سابرینا» (1954) برنده اسکار بیلی وایلدر با آدری هپبورن و ویلیام هولدن نامزد دریافت جایزه اسکار شد. آخرین فیلم هامفری برنده اسکار جوزف ال. مانکیویچ "The Barefoot Contessa" (1954) در کنار آوا گاردنر، در "ساعت های ناامید" (1955) و برنده اسکار مارک رابسون "The Harder They Fall" (1956) بود.

در رابطه با زندگی شخصی خود، همفری بوگارت از سال 1926 تا 1927 با هلن منکن و سپس از سال 1928 تا 1938 با مری فیلیپس ازدواج کرد. همسر سوم او مایو متوت از سال 1938 تا 1945 بود و سپس با بازیگر همکار لورن باکال ازدواج کرد - 24 سال. کوچکترش - از سال 1945 تا لحظه مرگش و دو فرزند از او داشت.

بوگارت که مادام العمر سیگاری بود، در سال 1956 به سرطان مری مبتلا شد و در 14 ژانویه 1957 در لس آنجلس، ایالات متحده آمریکا پس از سقوط به کما درگذشت.