آلبرت فینی دارایی خالص: ویکی، متاهل، خانواده، عروسی، حقوق، خواهر و برادر

2024 نویسنده: Lewis Russel | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 06:04

دارایی خالص آلبرت فینی 10 میلیون دلار است

بیوگرافی آلبرت فینی ویکی

آلبرت فینی در 9 می 1936 در چارلزتاون، پندلتون، انگلستان به دنیا آمد و یک بازیگر پنج بار نامزد اسکار، برنده جایزه بفتا و گلدن گلوب است که بیشتر به خاطر بازی در فیلم هایی مانند "شنبه شب و صبح یکشنبه" شناخته می شود. 1960)، "تام جونز" (1963)، "آنی" (1982)، و "گذرگاه میلر" (1990)، در میان بسیاری از ظاهرهای متفاوت دیگر. وی در سال 2019 در گذشت.

آیا تا به حال فکر کرده اید که آلبرت فینی تا اوایل سال 2019 چقدر ثروتمند بوده است؟ بر اساس منابع معتبر، تخمین زده شده است که دارایی خالص فینی بیش از 10 میلیون دلار بوده است، مبلغی که از طریق حرفه بازیگری موفق او که در سال 1956 شروع شد به دست آورده است.

ثروت خالص آلبرت فینی 10 میلیون دلار

آلبرت فینی پسر آلیس و آلبرت فینی پدر بود که به عنوان یک کتاب‌فروش کار می‌کرد و به مدرسه ابتدایی توتال درایو و مدرسه گرامر سالفورد رفت و بعداً در آکادمی معتبر سلطنتی هنرهای دراماتیک (RADA) تحصیل کرد.

فینی اولین نقش خود را در سال 1956 در فیلم تلویزیونی به نام «او برای تسخیر خم می‌شود» دریافت کرد و بعداً در چهار قسمت از سریال «بخش اضطراری 10» (1959) در نقش تام فلچر بازی کرد. او واقعاً در نقش آرتور سیتون در نماد «شنبه شب و یکشنبه صبح» مورد توجه قرار گرفت، که جایزه بافتا را برای نویدبخش ترین تازه وارد برای او به ارمغان آورد، سپس در سال 1963 نامزدی جایزه اسکار را برای نقش اصلی در فیلم برنده جایزه اسکار تونی ریچاردسون به دست آورد. "تام جونز" که آلبرت را در نقشه هالیوود قرار داد و از آن به بعد شروع به ایفای نقش های بزرگتر کرد. او با نقش‌هایی در کمدی رمانتیک «دو برای جاده» (1967) نامزد جایزه اسکار استنلی دونن در کنار آدری هپبورن و نامزد جایزه گلدن گلوب «پیروزمندان» (1973) - ارزش خالص او اکنون به خوبی تثبیت شده بود.

در اوایل دهه 70، فینی در فیلم فانتزی خانوادگی اسکار (1970) نامزد جایزه اسکار رونالد نیم بازی کرد، نقش ابنزر اسکروج را در اقتباسی از رمان کلاسیک چارلز دیکنز، برنده جایزه گلدن گلوب برای این نقش شد و سپس نامزد شد. برای بفتا برای نقش کمدین کلوپ شبانه ادی گینلی در فیلم «Gumshoe» (1971) اثر استیون فریرز. در پایان دهه، فینی در نقش هرکول پوآرو، کارآگاه معروف آگاتا کریستی، در فیلم برنده جایزه اسکار سیدنی لومت «قتل در قطار سریع السیر شرق» (1974) در کنار لورن باکال و اینگرید برگمن بازی کرد. این فیلم بیش از 54 میلیون دلار در سراسر جهان فروخت و به فینی کمک کرد تا دارایی خالص خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد، زیرا او همچنین نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در سال 1977، او با کیت کارادین و هاروی کایتل در درام جنگی «دوئل‌ها» به کارگردانی ریدلی اسکات که نامزد جایزه بفتا شده بود، همبازی شد.

آلبرت در اوایل دهه 80 با بازی در فیلم ترسناک "Wolfen" (1981) مشغول بود و برای فیلم "Shoot the Moon" (1982) آلن پارکر با دایان کیتون و کارن آلن نامزد جایزه گلدن گلوب شد. او با نقش‌هایی در فیلم «آنی» (1982) نامزد جایزه اسکار جان هیوستون ادامه داد و برای بازی در نقش سر در درام «کمد» (1983) پیتر یتس نامزد جایزه اسکار شد. در سال 1984، فینی دوباره با هیوستون در «زیر آتشفشان» همکاری کرد و برای نقش جفری فیرمین، کنسول تنها و افسرده انگلیسی، فینی نامزد دیگری برای جایزه اسکار شد.

فینی در دهه 90 سرعت خود را کاهش داد، اما همچنان در فیلم‌های برجسته‌ای مانند «عبور میلر» (1990) برادران کوئن با گابریل برن و جان تورتورو بازی کرد. در سال 1994، آلبرت در نقش اندرو کراکر-هریس در «نسخه براونینگ» مایک فیگیس که نامزد جایزه بفتا شده بود، داستانی درباره معلمی از زبان یونانی و لاتین در مدرسه دولتی بریتانیا بود. فینی در سال 2000 در کنار جولیا رابرتز در فیلم برنده جایزه اسکار استیون سودربرگ "ارین بروکوویچ" نقش مکمل داشت، در حالی که در همان سال با سودربرگ در تریلر برنده جایزه اسکار "ترافیک" با بازی مایکل داگلاس و بنیسیو دل همکاری کرد. تورو و کاترین زتا جونز. از سال 2001 تا 2003، آلبرت در سریال «عموی من سیلاس» نقش عمو سیلاس را بازی کرد و سپس جایزه گلدن گلوب را برای نقش اصلی نقش وینستون چرچیل در بیوگرافی «طوفان گردهمایی» (2002) شبکه HBO دریافت کرد.

در سال 2003، فینی در کنار ایوان مک گرگور در فیلم ماجرایی نامزد جایزه اسکار تیم برتون با عنوان «ماهی بزرگ» که بیش از 122 میلیون دلار در سراسر جهان فروخت، بازی کرد. او هنوز در اواسط و اواخر دهه 2000 کاملاً فعال بود زیرا در فیلم «یک سال خوب» (2006) ریدلی اسکات با بازی راسل کرو و در فیلم «گریس شگفت‌انگیز» مایکل آپتد (2006) ظاهر شد. آلبرت این دهه را در نقش دکتر آلبرت هیرش در «اولتیماتوم بورن» (2007) برنده جایزه اسکار پل گرین گراس با مت دیمون و در «پیش از اینکه شیطان بداند مرده‌ای» سیدنی لومت (2007) با بازی فیلیپ سیمور هافمن به پایان رساند. و ایتن هاوک

در سال‌های آخر زندگی، فینی در کنار جرمی رنر، ریچل وایز و ادوارد نورتون در «میراث بورن» (2012) و در «اسکای فال» (2012) برنده جایزه اسکار سام مندس با بازی دنیل کریگ و خاویر باردم بازی کرد.

به طور کلی، آلبرت فینی در بیش از 50 فیلم و بیش از 12 محصول تلویزیونی ظاهر شد، که پنج بار نامزد جایزه اسکار شد، و همچنین در بسیاری از تولیدات حضور داشت که تعداد زیادی نامزدی را به خود اختصاص دادند و برنده بسیاری شدند، اغلب به دلیل مشارکت فینی، و مطمئناً ارزش خالص خود را حفظ می کند. آلبرت فینی در واقع از پذیرش مقام شوالیه امتناع کرد!

آلبرت فینی در رابطه با زندگی شخصی خود از سال 1957 تا 1961 با جین ونهام ازدواج کرد و از او صاحب یک فرزند شد. از سال 1970 تا 1978، فینی با انوک ایمه ازدواج کرد، در حالی که از سال 2006 با پنه دلماژ ازدواج کرد. فینی در سال 2011 به سرطان کلیه مبتلا شد و در ماه مه همان سال تحت درمان قرار گرفت، ظاهراً با موفقیت. با این حال، او در 7 فوریه 2019 در بیمارستان سلطنتی ماردن لندن، رسماً بر اثر عفونت قفسه سینه، که احتمالاً به گسترش سرطان مرتبط است، درگذشت.