ارزش خالص باب هوپ: ویکی، متاهل، خانواده، عروسی، حقوق، خواهر و برادر

2024 نویسنده: Lewis Russel | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 06:04

دارایی خالص باب هوپ 150 میلیون دلار است

بیوگرافی باب هوپ ویکی

ورزشکار، نویسنده، خواننده، کمدین و بازیگر، لزلی تاونز هوپ در 29 مه 1903 در منطقه حومه ای التهام لندن به دنیا آمد. باب هوپ تقریباً 80 سال به طول انجامید و در بیش از 70 فیلم کوتاه و فیلم ظاهر شد و 14 بار میزبان جوایز اسکار بود. او همچنین در نقش‌های تلویزیونی و تولیدات صحنه‌ای متعددی ظاهر شد و در مجموع چهارده کتاب منتشر کرد. "Thanks for the Memory" یکی از آهنگ های موفق او است که توسط بسیاری به عنوان آهنگ امضای او در نظر گرفته می شود. او در 27 ژوئیه 2003 درگذشت.

بنابراین، باب هوپ تا زمان مرگش چقدر ثروتمند بود؟ دارایی خالص او چقدر بود؟ منابع اشاره می کنند که باب هوپ فردی ثروتمند بود که دارایی خالص آن بیش از 150 میلیون دلار تخمین زده می شود. مشارکت او در کمدی، بازیگری و نویسندگی کمک زیادی به ثروت او کرد و او را به یکی از ثروتمندترین افراد مشهور در زمان خود تبدیل کرد.

ارزش خالص باب هوپ 150 میلیون دلار

باب هوپ از ویلیام هوپ و آویس تاونز به عنوان پنجمین فرزند از هفت فرزند متولد شد. در سال 1908، خانواده او سوار اس اس فیلادلفیا شدند و به ایالات متحده مهاجرت کردند و در کلیولند، اوهایو مستقر شدند. او از سن 12 سالگی با اجرای کمدی، رقص و آواز در امتداد منطقه پارک لونار، چند دلار به دست آورد. او به عنوان لستر هوپ در مسابقات آماتوری رقص و استعداد شرکت کرد و در سال 1915 به خاطر جعل هویت چارلی چاپلین برنده جایزه شد. در کودکی به مدرسه صنعتی پسران واقع در لنکستر، اوهایو پیوست.

باب در اوایل دهه 20 زندگی خود به عنوان مدیر خط و همچنین دستیار قصاب کار می کرد، قبل از اینکه سرانجام وارد تجارت نمایشی شود، زمانی که فتی آرباکل، یک کمدین فیلم صامت، در سال 1925 متوجه او شد. در سال 1929، او نام کوچک خود را از لسلی به باب تغییر داد. ، نامی که گمان می رود مربوط به یک راننده مسابقه به نام باب برمن باشد. در سال 1934، او شروع به اجرا در رادیو کرد و زمانی که این رسانه در دهه 50 محبوبیت بیشتری پیدا کرد، به تلویزیون روی آورد. در سال 1954، او شروع به اجرای برنامه های ویژه تلویزیونی کرد، از جمله میزبانی 18 جایزه اسکار بین سال های 1941-1978.

در فیلم، باب امید برای شش فیلم با Educational Pictures قرارداد پرسودی امضا کرد که با کمدی به نام Going Spanish شروع شد که در سال 1934 منتشر شد. او قرارداد دیگری را با برادران وارنر امضا کرد، نمایش های برادوی را اجرا کرد و فیلم ساخت. در سال 1938، او با پارامونت پیکچرز قرارداد امضا کرد و او برای ساخت فیلم "پخش بزرگ 1938" به هالیوود رفت. آهنگ امضای او "Thanks for the Memory" برای اولین بار در آن فیلم معرفی شد. به عنوان یک ستاره سینما، باب بیشتر به خاطر بازی در مجموعه کمدی های «جاده» با بینگ کرازبی، مانند «مورد علاقه من»، «جاده به سنگاپور»، «جاده به مراکش»، «جاده به زنگبار»، «جاده» شناخته می شود. بین سالهای 1938 و 1972، او همچنین در بیش از 50 فیلم بلند تئاتر و فیلم کوتاه بازی کرد. از آوریل 1960، هوپ همچنین برنامه های ویژه متعددی را برای NBC انجام داد.

هنگامی که جنگ جهانی دوم در سپتامبر 1939 آغاز شد، باب داوطلب شد تا برای مسافران RMS Queen Mary اجرا کند. در 6 می 1941، او اولین نمایش USO را در مارس فیلد، کالیفرنیا اجرا کرد. او سپس با سربازان سفر کرد و آنها را در حالی که برای جنگ در طول جنگ جهانی دوم، جنگ ویتنام، جنگ کره و آخرین مرحله از جنگ داخلی لبنان می رفتند، سرگرم کرد. این باعث شد که او بسیار محبوب و محبوب شود، به علاوه ارزش خالص او را افزایش داد.

وقتی صحبت از افتخارات و جوایز می شود، باب هوپ یکی از شناخته شده ترین بازیگران زمان خود بود. در دوران حرفه ای خود بیش از 2000 جایزه و افتخار دریافت کرد که شامل 54 دکترای افتخاری شگفت انگیز است. پرزیدنت جان اف کندی در سال 1963 مدال طلای معتبر کنگره را به خاطر خدماتش به کشور به او اعطا کرد. در سال 1969، رئیس جمهور لیندون جانسون، به خاطر خدماتی که برای نیروهای مسلح در سراسر ایالات متحده آمریکا متعهد شده بود، جایزه دیگری به نام مدال آزادی ریاست جمهوری به او اعطا کرد. جوایز قابل توجه دیگری که او دریافت کرد عبارتند از: جوایز جفرسون، مدال ملی هنر، و پنج جایزه افتخاری هنر و علوم آکادمی تصاویر متحرک.

باب هوپ در زندگی شخصی خود در ژانویه 1933 با همسر اولش گریس لوئیز تروکسل ازدواج کرد اما این زوج پس از یک سال (1934) از هم جدا شدند. در فوریه همان سال، او با دولورس رید ازدواج کرد و آن دو چهار فرزند به نام های الئونورا، کلی، تونی و لیندا را به فرزندخواندگی پذیرفتند. آنها ابتدا در منهتن زندگی کردند و سپس در سال 1937 به دریاچه تولوکا، کالیفرنیا نقل مکان کردند و تا زمان مرگ او در آنجا زندگی کردند.

باب امید تا سن پیری در سلامت کامل باقی ماند تا اینکه به دلیل خونریزی گوارشی و بعداً ذات الریه در بیمارستان بستری شد. در 27 ژوئیه 2003، او در حالی که در خانه خود واقع در دریاچه تولوکا بود، به ذات الریه تسلیم شد.